Oλη η αλήθεια για τις αμοιβές των Γιατρών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης.

Ως τακτικός αναγνώστης της εφημερίδας Φιλελεύθερος, εκπλάγηκα από το άρθρο της δημοσιογράφου Μαριλένας Παναγή  σχετικά με τις αμοιβές των γιατρών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, μετά  την εφαρμογή του Γε.Σ.Υ. Πίστεψα ξαφνικά ότι  θα γινόμουν εκατομμυριούχος εν αγνοία μου. Αλλά φευ, αυτό ήταν καθαρά προιόν της ευφάνταστης δημοσιογράφου, που δεν μπήκε στον κόπο να διασταυρώσει τις πληροφορίες της. Εννοείται  ότι η έκπληξη μου έγινε ακόμη μεγαλύτερη, όταν αντιλήφθηκα ότι τις απόψεις της εν λόγω δημοσιογράφου, ασπάζονταν και άλλοι δημοσιογράφοι από την εφημερίδα[Αριστος Μιχαηλίδης, Γιώργος Καλλινίκου, Μάριος Χριστοδούλου]

Ας δούμε λοιπόν ποιά είναι η πραγματικότητα σχετικά με τις αμοιβές των γιατρών στην  πρωτοβάθμια περίθαλψη.

Κάθε δικαιούχος δωρεάν περίθαλψης, θα εγγράφεται σε έναν προσωπικό γιατρό. Οσοι είναι κάτω των16 χρόνων θα εγγράφονται σε παιδίατρο. Οσοι είναι  άνω των 18 χρόνων θα εγγράφονται σε παθολόγο η γενικό γιατρό. Οσοι είναι  μεταξύ 16-18 χρόνων θα έχουν δικαίωμα επιλογής.

Σύμφωνα με τον πληθυσμό της χώρας και τον αριθμό των γιατρών ,αναλογούν περίπου 1100 δικαιούχοι-ασθενείς σε έναν  παθολόγο-γενικο γιατρό και περίπου 850 για κάθε παιδίατρο.

Ο Ο.Α.Υ[Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας] θα δίνει στον γιατρό ένα συγκεκριμένο ποσό το χρόνο[Capitation Fee], για κάθε εγγεγραμμένο ασθενή στη λίστα του ,ανεξάρτητα από το πόσες φορές αυτός θα επισκεφτεί το γιατρό.

Το ποσό αυτό που προτείνει ο Ο.Α.Υ φαίνεται ότι θα είναι περίπου 90 ευρώ[Σύμφωνα με το άρθρο, ο γιατρός με 1100 δικαιούχους θα παίρνει 100.000 ευρώ].Αρα ,κατά μέσο όρο ένας γιατρός της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, θα παίρνει 76,500-100,000 ευρώ το χρόνο.

Αν από αυτό το ποσό αφαιρέσουμε ενοίκιο  ιατρείου, μισθό γραμματέως, καθαρίστριας  ιατρείου, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, εξοπλισμό ιατρείου, αναλώσιμα και φορολογία, τότε μένουν λιγότερα  από τα μισά .Αν μάλιστα τολμήσει ο γιατρός να αγοράσει ένα ασφαλιστικό σχέδιο που να του εξασφαλίζει υγειονομική περίθαλψη και μια μικρή σύνταξη [ούτε σκέψη για εφ άπαξ] μετά την συνταξιοδότησή του, τότε μετά βίας θα κερδίζει λίγο περισσότερα από την καθαρίστρια στο νοσοκομείο.

Ας δούμε λοιπόν που βρίσκεται η παραπληροφόρηση από μέρους των έγκριτων δημοσιογράφων του φιλελεύθερου.

Στις συζητήσεις που είχαμε με τον Ο.Α.Υ σκεφτήκαμε[δεν είναι οριστικό],να βάλουμε μιαν οροφή στον αριθμό των ασθενών που θα μπορούσε να έχει ένας γιατρός. Και καταλήξαμε στις 2.500. Αυτό έγινε για δύο λόγους. Πρώτον γιατί  πιστεύουμε ότι αν ένας γιατρός έχει περισσότερους ασθενείς, δεν θα μπορεί να τους εξυπηρετεί στο βαθμό που πρέπει και  δεύτερον, για λόγους αλληλεγγύης μεταξύ των γιατρών. Ενας παλιός, γνωστός γιατρός εγγράφοντας μεγάλο αριθμό ασθενών, πέρα από την δυσκολία του να τους εξυπηρετεί, θα δημιουργούσε πρόβλημα επιβίωσης, κυρίως στους νέους γιατρούς.

Τι έκανε λοιπόν η δημοσιογράφος. Αποφάσισε ότι όλοι οι γιατροί θα έχουμε 2500 ασθενείς και άρα θα κερδίζουμε όλοι  225.000 ευρώ το χρόνο. Τόσο απλά!

Φανταστείτε τι θα γινότανε, αν βάζαμε ως οροφή τις 5000. Θα συμπέραινε η δημοσιογράφος ότι θα κερδίζαμε όλοι 450.000 ευρώ το χρόνο!

Και τι θα γινότανε αν δεν βάζαμε οροφή. Ποια θα ήταν η εξίσωση της δημοσιογράφου.  Θεωρητικά,  κάποιος γιατρός θα μπορεί να γράψει  50.000 ασθενείς και οι υπόλοιποι ελάχιστους. Τι θα έλεγε η δημοσιογράφος. Οτι όλοι οι γιατροί θα κερδίζουν 5 εκατομμύρια το χρόνο;

Τελειώνοντας, θα έλεγα ότι το άρθρο αυτό θα μείνει στην ιστορία των μέσων μαζικής ενημέρωσης ως  μνημείο παραπληροφόρησης. Είναι έξω  από κάθε λογική και αυτό επειδή η, κατά τα άλλα εξαίρετη δημοσιογράφος, δεν θεώρησε ορθό να ακούσει και την άποψη των άμεσα ενδιαφερομένων, δηλαδή των γιατρών.

Πέτυχε όμως το άρθρο αυτό, να πλήξει το κύρος των γιατρών, να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον τους διευκολύνοντας  έτσι  τον Ο.Α.Υ και το υπουργείο Υγείας, να  προχωρήσουν στους σχεδιασμούς τους, παραγνωρίζοντας    τις θέσεις των γιατρών. Επικαλούμαι  μάλιστα και ανάλογο προηγούμενο, με την ψήφιση των νομοσχεδίων για την αυτονόμηση των νοσοκομείων στην Βουλή. Ενώ κάποια κόμματα ήθελαν να προτείνουν τροποποιήσεις,  ανέκυψεν  ο μπαμπούλας να μην χαρακτηριστούν ‘Ιούδες’ και ανέκρουσαν πρύμναν. Βέβαια τότε, είχαμε να κάνουμε με κόμματα. Που συνήθως, για κάθε τους ενέργεια, προσμετρούν το πολιτικό κόστος.

Θέλω ως γιατρός και μέλος των  διοικητικών συμβουλίων της Παιδιατρικής εταιρείας Κύπρου  και του  Παγκύπριου  Ιατρικού συλλόγου, να διαβεβαιώσω όλους, ότι οι γιατροί  θα εργαστούμε για ένα Γε.Σ.Υ που θα έχει δύο στόχους: να παρέχει υψηλού επιπέδου περίθαλψη στον κόσμο αφενός  και ένα αξιοπρεπές εργασιακό καθεστώς για τους γιατρούς αφετέρου. Χωρίς επίτευξη του  δεύτερου στόχου ,ο πρώτος, θα παραμείνει εσαεί ανεκπλήρωτο όνειρο όλων μας, με κύρια ευθύνη όσων βιάζονται να δρέψουν δάφνες με την εφαρμογή ενός Γε.Σ.Υ κακέκτυπου ξένων και αποτυχημένων συστημάτων υγείας.

Κυριάκος Αγαθοκλέους

Παιδίατρος

Μέλος ΔΣ Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου

Μέλος του Σ.Ι.Σ  του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου